donderdag 11 februari 2010

Welkom!

0 reacties

Welkom op deze blog voor kunstzinnige oriëntatie. Hier staat de opdracht voor het vak KO.

Op dit moment zie je in de bioscopen dat de meeste kinderfilms met 3D-animatietechnieken zijn ontwikkeld. Wij hebben een keus gemaakt uit films die de afgelopen tijd of nu in de bioscoop hebben gedraaid of draaien. We hebben een cultureel-kunstzinnige activiteit voor de kinderen gemaakt met betrekking tot die film. Wij, Sharon, Anouk, Evanne en Melanie hebben gekozen voor de film 'Happy Feet'(2006) en hebben met deze film een inhoudelijk onderzoek naar een cultureel kunstzinnige activiteit gedaan. Ook hebben wij een lespakket ontworpen bestaande uit een drietal onderdelen: een theorieles; een kijkwijzer en een praktijkdeel.

Wij wensen jullie veel plezier met het bekijken van deze blog.

Sharon, Anouk, Evanne en Melanie


Happy Feet, 2006

Reflectie Anouk

1 reacties

De opdracht vond ik een moeilijke opdracht. Voordat we begonnen had ik niet echt een duidelijk beeld van de opdracht. Wat moesten we nu precies doen en hoe gingen we het doen? Het was voor mij een grote vraag waar ik niet heel snel uitkwam.

Pas toen we aan de slag gingen met de opdracht werd het voor mij echt duidelijk. We hebben een goede taakverdeling gemaakt, zodat iedereen evenveel zou gaan doen aan de opdracht. Door de taakverdeling te maken kon iedereen aan de opdracht werken wanneer die er tijd voor had. We spraken af om de dingen die we gemaakt hadden op de weblog te zetten. Hierdoor konden we het werk van elkaar zien en tips op elkaar geven. Achteraf hadden we beter via de weblog moeten communiceren. We wisten niet heel vaak van elkaar waar we mee bezig waren. We hadden nu vaak pas laat door waar we mee bezig waren. Toch is het allemaal goed gekomen. Op de laatste dag moesten we echter nog wel erg veel doen aan de opdracht.

Ik had van te voren een aantal lesdoelen gemaakt bij deze opdracht. Ik heb de meeste van deze lesdoelen wel gehaald. Ik kan nu een lessenserie om een film heen maken, zoals we dat nu bij de film Happy Feet hebben gedaan. Ik heb beeldaspecten herkend in een animatiefilm. Ik vind dat nog altijd moeilijk, maar door er nu veel mee te oefenen heb ik wel het gevoel dat ik dat al een stuk beter kan. Wel weet ik dat ik hier nog meer aan kan werken. Het herkennen van beeldaspecten uit de klassieke kunst heb ik niet gedaan. Ik heb wel beeldaspecten uit de werkelijkheid vergeleken met de beeldaspecten uit de film. Een film als Happy Feet kan je vakoverstijgend gebruiken. Als je de film bij dansen gebruikt, kan je hem ook bij muziek gebruiken.

De opdracht heb ik een leerzame opdracht gevonden, maar ik vond het wel een leerzame opdracht. De samenwerking ging erg goed, maar we zijn er wel erg laat mee begonnen. Dat heeft voor behoorlijk wat stress gezorgd. Toch zijn we blij met het eindresultaat!

Reflectie Evanne

1 reacties

De opdracht was erg groot en erg onoverzichtelijk in het begin. Door goed de opdracht te lezen werd al een hoop duidelijk. Wel was ik erg bang voor de hoge eisen waar het eindresultaat aan moest voldoen, omdat dit vorig jaar ook het geval was. Persoonlijk vind ik dat wij een goed product hebben afgeleverd.

Voor de opdracht waren de beeldaspecten nog niet helemaal duidelijk. Dit staat ook bij de motivatie. Omdat een ander teamgenoot dit goed kon, heeft zij dit deel op zich genomen. Hierdoor heb ik mijn algemene kennis over beeldaspecten weinig kunnen vergroten. Dit was wel een doel bij deze opdracht.

Natuurlijk heb ik wel wat geleerd. Door nog kritischer naar een film te kijken, ben ik allemaal mogelijkheden gaan zien die je in je stage kunt gebruiken. Bekijk een leuke film en de ideeen rollen er zo uit.
Het meeste heb ik nog geleerd van de lessen. Zeker bij de les van het maken van de kijkwijzer, is mijn veel duidelijk geworden met het stellen van vragen. Waarom vragen zal ik later in mijn stage ook proberen te vermijden. Verder heb ik mijn creativiteit verder kunnen ontwikkelen door een theorieles een een opdracht te verzinnen.

Onbewust was ik bezig met andere vakken tijdens deze opdracht. Dansen en muziek kwamen al snel om de hoek kijken. Erg leuk om dit te ervaren en dit later te kunnen gebruiken op een stage.

De samenwerking ging er goed. Samen de film kijken was een goede idee om even het groepsgevoel te krijgen. Na de film te hebben gekeken en de opdracht te hebben besproken werden ook de taken verdeeld. Hierdoor konden wij zelfstandig aan de slag. Bij elke Ko les evalueerde wij met elkaar hoe ver iedereen was, zo bleef er een overzicht.

Reflectie Sharon

0 reacties

Reflectie

Mijn creativiteit is door deze opdracht vooruitgegaan. Zowel voor de theorieles als voor de praktijkles heb ik opdrachten moeten bedenken waarbij de film 'Happy Feet' op een leuke manier verwerkt moest worden. Door middel van verdieping in de beeldaspecten en verdieping in de film ben ik een heel eind gekomen. Verder heeft het erg geholpen om bij het vak 'Kunstzinnige Oriëntatie' te bedenken welke vakken hier allemaal onder vallen. Bij de praktijkles heb ik daardoor een muziek- en dansles kunnen ontwerpen. Door het maken van een webquest heb ik geleerd om gerichte vragen te stellen. Zo heb ik vragen, beginnend met 'waarom' ontweken. Ook heb ik niet namens de maker van de film gesproken. Verder heb ik de kinderen vaak aspecten van een plaatje laten benoemen en daarnaast heb ik niet naar de ervaringen of gevoelens van de kinderen zelf gesproken. Door de webquest nog even met de leraar te hebben doorgenomen heb ik ook veel kunnen leren.

Inhoudelijk heb ik een verbetering doorgemaakt. De beeldaspecten kan ik nu goed benoemen en ik kan ook verschillende beeldaspecten bij een plaatje herkennen. Ik heb ook een manier geleerd waarop ik de vragen gerichter kan stellen aan de kinderen. Ook heb ik goed nagedacht over de manier waarop ik een les in de klas aan kan bieden. Ik heb bij de theorieles voor zowel een klassikale als voor het samenwerken gekozen. Hierbij wordt allereerst de les klassikaal aangeboden. Zo kunnen de kinderen dezelfde informatie vergaren. De les wordt wel interactief gegeven. Bij het samenwerken zijn de kinderen sociaal bezig, maar ook meer bij de stof betrokken. Ze beginnen als het ware aan een onderzoek.

De samenwerking is goed verlopen. Van tevoren had ik bedacht om een goede taakverdeling te maken en hier een tijdsplanning aan te koppelen. Zo was het duidelijk wie wat moest doen. Ook hebben er tussendoor 'bijeenkomsten' plaatsgevonden, waarbij problemen besproken konden worden. Ook konden we zo onze ervaringen uitdelen en aanvullingen geven. De communicatie en samenwerking is goed verlopen. Ik heb het als prettig ervaren. We hebben ons soms niet aan de tijdsplanning gehouden. Voor de volgende keer zouden we de taken dus wel sneller af moeten hebben.

Reflectie Melanie

1 reacties

Ik heb veel geleerd van deze opdracht. Vorig jaar hebben wij al in de klas beeldaspecten behandeld en toegepast op een weblog. Dit jaar moesten we beeldaspecten echt in de praktijk toepassen in een film. Kinderen kijken altijd wel films wat een 3D-animatie is, zoals Happy Feet(2006); Up (2009); Ice Age 3 (2009) enzovoort. Kinderen kijken vaak naar een animatie zonder echt te bedenken waarom de filmmaker juist voor dat camerastandpunt heeft gekozen of wat kleur opwekt bij de sfeer.

De beeldaspecten zijn voor mij nu ook heel duidelijk geworden, omdat dit allemaal toegepast wordt in de praktijk. Ik kijk nu ook anders tegen 3D-animaties aan. Zo'n film is niet alleen een 'slap' verhaaltje, maar er zit vaak ook een gedachten achter, een moraal.

Bij de film Happy Feet (2006) kun je een vergelijking maken met de echte leefwijze van pinguïns. Als je kinderen ook vraagt te vergelijken met bijvoorbeeld de documantaire 'March of the pinguïns'(2005), gaan kinderen al heel anders tegen de film kijken. Ze zien realiteit in de film, waardoor het verhaal ook echter voor ze wordt.

Tuurlijk blijft het een animatiefilm waarin dieren kunnen praten, dansen, zingen en nog veel meer wat mensen ook kunnen. Dus een animatiefilm is nooit helemaal waarheidsgetrouw, maar het verhaal erachter komt wel vaak voor in het dagelijks leven van mensen en kinderen (en zelfs bij dieren als het gaat om status).

De volgende keer zou ik het niet heel anders aanpakken dan dat we nu hebben gedaan. Wel zouden we beter kunnen plannen, dat we bijvoorbeeld ruimer van te voren klaar zijn met de opdracht.

Groepsevaluatie

5 reacties

De opdracht zit erop. We zijn trots op het resultaat. De samenwerking is goed gegaan en we zijn vaak bijeen gekomen om aan de opdracht te werken. Van het begin af aan hebben we de opdracht verdeeld. Wanneer we een onderdeel af hadden, plaatsten we het gelijk op de weblog. Ook zijn we vaak rond de tafel gaan zitten wat er nog moet gebeuren of wat er beter kan. Dit werkte heel goed: iedereen van het groepje wist wat zij moest doen en ging ook aan de slag.

De opdracht zelf vonden wij in het begin erg lastig. Er was veel informatie wat er op je afkomt en we wisten niet hoe we moesten beginnen. We hebben het toen staps-gewijs aangepakt en verschillende films geinventariseerd. We kwamen snel op op de film Happy Feet (2006). Een animatiefilm wat je goed kunt vergelijken met de realiteit van de leefwijze van de pinguïns. We hebben de documantaire March of the pinguïns (2005) vergeleken met Happy Feet (2006). De opdracht vonden wij toen steeds leuker en boeiender worden.

Toen we eenmaal diep in de opdracht zaten ging het eigenlijk best goed. Met de samenwerking hebben we geen problemen gehad en het liep erg soepel. Als we vragen hadden konden we het aan elkaar stellen, dat vonden wij wel fijn.

De opdracht is nu af. Het was een grote opdracht wat veel tijd in beslag nam. Toch vonden wij de opdracht boeiend en zeer bruikbaar voor stages of ons latere beroep. Wij gaan zeker zelf dit een keer met onze eigen klas of stageklas uitproberen: beeldaspecten bekijken door middel van een film; een kijkwijzer gebruiken; een theorieles en praktijkles maken enzovoort.

woensdag 10 februari 2010

Les 3: Presentatieavond

1 reacties

Als afsluiting van het project vindt er een presentatieavond plaats. Ouders, opa's en oma's, vriendjes, vriendinnetjes. Iedereen is welkom op deze avond. De leerlingen laten hun dansstuk zien en hun muziekstuk zien. De dansgroep is nog altijd in tweeën verdeeld, zodat de leerlingen ook naar elkaar kunnen kijken. De muziekgroepen stellen ook hun muziekstuk voor.

Als leerkracht zorgt u ervoor dat er een ruimte is waar de leerlingen kunnen presenteren. Een podium is vaak voor de leerlingen erg leuk, dan hebben de leerlingen nog meer het gevoel dat ze echt een presentatie aan het geven zijn. Zorg ook voor stoelen, zodat het publiek dat komt kijken naar de voorstelling ook kan zitten. Misschien zijn er ook leerlingen die de avond willen presenteren? Vaak zijn er wel leerlingen die het leuk vinden om dat te doen. Ook voor het publiek is het leuk als het leerlingen zijn die de avond presenteren.

De hele bedoeling van de presentatieavond is dat de leerlingen hun ingeoefende voorstellingen spelen. Voor kinderen is het altijd leuk als geoefende dingen ook echt moeten worden uitgevoerd. En dan niet alleen voor de klas, maar ook echt voor ouders, familie en bekenden. De presentatieavond kan er als volgt uitzien:

Een spetterende inleiding van de presentatoren

Vrolijke muziekvoorstelling groepje 1
Spannende muziekvoorstelling groepje 1

Dans groep 1

Vrolijke muziek groepje 2
Treurige muziekvoorstelling groepje 1

Dans groep 2

Spannende muziekvoorstelling groepje 2
Treurige muziekvoorstelling groepje 2

Een afsluiting van de presentatoren.
Een afsluiting en bedankje van de leerkracht.

dinsdag 9 februari 2010

Les 2: Dans

1 reacties

In de tweede praktijkles krijgen de leerlingen een dansles. Hieronder staat de dansles uitgewerkt.

Beginsituatie:
De leerlingen kennen de film Happy Feet al erg goed. Die hebben we in de les met de kijkwijzer al bekeken. De leerlingen hebben ook een theorieles gehad over films en vormgeving. De leerlingen hebben dus al behoorlijk wat voorkennis.

Dans:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een dans dansen met muziek uit de film Happy Feet.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen praten over een dans.

Inleiding:
In de inleiding bekijken de leerlingen een dans uit de film. Er wordt vervolgens gepraat over de dans. Wat voor een dans is dit? Wat voor emotie roept dit bij je op? Wat vind je van deze dans? Ook wordt er gepraat over de mening van de leerlingen. De leerlingen mogen vertellen wat ze van de dans vinden. Als de leerlingen zijn uitgepraat, dan begint de dansles.

Kern:
In de kern gaan de leerlingen daadwerkelijk dansen. De groep wordt in twee groepen gespiltst, die allebei dezelfde dans aanleren. Het is aan te raden om sterke en zwakke bewegers te combineren. Zo kunnen de leerlingen elkaar helpen. De dansles wordt gegeven door een groepsleerkracht. De leerlingen studeren de dans in die de leerkracht heeft ingestudeerd, dit gebeurt op een vrolijk liedje uit de film Happy Feet. De sterke dansers kunnen eventueel een solo dansen, om ze zo extra te helpen. Voordat de dansles begint krijgt iedereen een warming-up, om zo de spieren warm te maken. Er mogen geen blessures ontstaan. Hierna wordt de dans dus ingestudeerd. Er wordt in twee groepen gewerkt, zodat de groepen ook naar elkaar kunnen kijken en hiervan leren. Maak hier dus ook gebruik van!

Slot:
In het slot wordt er op de les geëvalueerd. Er wordt besproken wat leerlingen leuk vonden, maar ook wat de leerlingen moeilijk vonden. De leerlingen mogen elkaar ook tips geven. Let erop dat dit positief blijft! De leerlingen mogen natuurlijk ook vertellen hoe ze het zelf ervaren hebben. Maak er tijd voor om het even na te bespreken. Een presentatie van de dans vindt nog niet plaats. Dit doen de leerlingen op de presentatieavond.

maandag 8 februari 2010

Les 1: Muziek

1 reacties

In de eerste praktijkles krijgen de leerlingen een muziekles. Hieronder staat de muziekles uitgewerkt.

Beginsituatie:
De leerlingen kennen de film Happy Feet al erg goed. Die hebben we in de les met de kijkwijzer al bekeken. De leerlingen hebben ook een theorieles gehad over films en vormgeving. De leerlingen hebben dus al behoorlijk wat voorkennis.

Muziek:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen minimaal vier instrumenten kunnen benoemen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een emotie aan een instrumentaal muziekstuk koppelen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen kunnen de leerlingen zelf een muziekstuk maken van twee minuten.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen vertellen waarom muziek zo belangrijk in de film Happy Feet.

Inleiding:
In de inleiding krijgen de leerlingen muziek te horen uit de film Happy Feet. De leerlingen komen in de inleiding te weten hoe belangrijk muziek is in films en specifiek in de film Happy Feet. De leerlingen luisteren naar een muziekje uit de film en praten daar dan even over. De intentie van de muziek wordt nu duidelijk. Om dit te controleren praat je hier als docent over.


Inleiding:
De leerlingen gaan deze les dansen en muziek maken. De leerlingen werken deze les in twee groepen. De ene groep gaat dansen, de andere groep krijgt muziek. Na een half uur wisselen de groepen van onderdeel. De leerkracht maakt de groepen waarin de leerlingen aan het werk gaan. De groepsleerkracht verzorgt de dansles en er komt een muziekleerkracht die de muziekles regelt. In de inleiding klinkt er herkenbare muziek uit de film Happy Feet en de groepsleerkracht en muziekleerkracht komen dansend de klas binnen. Zo heb je onmiddellijk de aandacht van de leerlingen. In de inleiding wordt nu verteld wat we in deze les gaan doen.

Kern:
Voor muziek is er een vakleerkracht. Hij gaat met de leerlingen de muziek uit de film bespreken, zodat de leerlingen weten welke emoties er worden opgeroepen. Een voorbeeld van muziek die je kan luisteren is Boogie Wonderland. Daarna bespreekt de vakleerkracht met de leerlingen muziekinstrumenten. Wat voor een instrument hoor je nu? En wat voor een gevoel roept dit bij je op? De leerlingen gaan eerst met de klas muziek maken. Zo brengen de leerlingen hun net opgedane kennis in de praktijk. Ze krijgen opdrachten van de vakleerkracht. Als de vakleerkracht merkt dat de leerlingen dit onder de knie hebben, dan mogen de leerlingen zelfstandig aan de slag met het maken van muziek. Er komen drie groepjes die muziek maken. Een groepje maakt spannende muziek, een ander groepje vrolijke muziek en nog een ander groepje maakt treurige muziek. De leerlingen mogen zelf kiezen van welke instrumenten ze gebruik maken om de muziek te maken. Bij het maken van de muziek denken de leerlingen aan een fragment in de film. Aan het eind kunnen de groepjes leerlingen twee minuten met muziek vullen. Van elk soort muziek, zijn er twee groepjes die dat soort muziek maken.

Slot:
In het slot vertellen de leerlingen hoe ze de les hebben ervaren. Wat vonden ze ervan om van dit soort muziek te maken. De leerlingen vertellen over hun ervaringen. Maar er wordt ook verteld of ze duidelijk hun emotie duidelijk konden maken in hun muziek.

maandag 18 januari 2010

Kijkwijzer

1 reacties

Deze kijkwijzer kan uitgevoerd worden in tweetallen of in groepjes van maximaal vier kinderen.


Vraag 1
Als je luistert naar de muziek in de film, wat valt je op aan de muziek bij spannende stukjes in de film of bij vrolijke stukjes? Luister goed naar het tempo en het ritme van de muziek, misschien kan je zelfs instrumenten herkennen. Schrijf op wat je hoort en de verschillen bij een vrolijk stuk, of een spannend stuk.

Vraag 2
Noem de kleurtonen die je in de film ziet. Wat zal hiermee willen worden bereikt?

Vraag 3
Uit welke standpunten wordt er gefilmd? Laag op de grond (kikvorsperspectief, vanaf boven (vogelvluchtperspectief), of op dezelfde hoogte als de pinguins? Wanneer zullen deze stanpunten ingezet worden?

Vraag 4
Hoe worden dieren neergezet die bedreigend overkomen? Let op standpunt, kleur, uitdrukking, en houding.

Vraag 5
Met welke soort dans kan je het dansen van Happy Feet vergelijken?

Vraag 6
Wat doet de muziek met de sfeer van de film? Noem verschillende fragmenten met verschillende muziekstijlen.

Vraag 7
Wanneer zie je de textuur van de vacht van de pinguins goed?

Vraag 8
Hoe wordt een pinguin neergezet in de film als het op dat moment om de pinguin draait?

Vraag 9
In de film zie je dat twee pinguins centraal staan. Hoe zie je dat in de film (zie afbeelding hiernaast) en wie zijn die twee pinguins?

Vraag 10
Noem minimaal drie verschillen tussen echte pinguins en de pinguins uit de film. Noem ook drie gelijkenissen.

zondag 17 januari 2010

Webquest

1 reacties

Wij hebben bij deze film een webquest gemaakt. De leerlingen kunnen de webquest maken na de theorieles. De webquest kan ook ter vervanging van de kijkwijzer worden gemaakt. De leerlingen die snel klaar zijn met de webquest kunnen dan ook nog de kijkwijzer maken. De webquest is te vinden op:
http://blijevoeten.webquestmaker.nl/mambo
De leerlingen kunnen de webquest in tweetallen maken. Zo kunnen de leerlingen elkaar helpen en elkaar aanvullen.

vrijdag 15 januari 2010

Powerpoint theorieles

2 reacties












woensdag 13 januari 2010

Doelen

0 reacties

Doelen theorieles betreffende de powerpoint:
Aan het eind van de les kunnen de leerlingen minstens vier beeldaspecten benoemen.
Aan het eind van de les kunnen de kinderen over verschillende beeldaspecten praten en vertellen wat sommige beeldaspecten (te denken valt aan 'textuur')inhouden.
Aan het eind van de les kunnen de kinderen beeldaspecten benoemen op het moment dat ze een plaatje van een animatiefilm zien.

Doelen kijkwijzer:
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen kleurtonen ontdekken.
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen de sfeer van muziek ontdekken;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen camerastandpunten benoemen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen dans uit de film vergelijken met de realiteit (waar lijkt de dans op);
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen weten wanneer je de textuur van de dieren goed ziet en kunt herkennen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen positie van de 'spelers' in de film benoemen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen verschillen en gelijkenissen ontdekken bij de pinguins.

Doelen praktijkles:
Muziek:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen minimaal vier instrumenten kunnen benoemen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een emotie aan een insturmentaal muziekstuk koppelen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen kunnen de leerlingen zelf een muziekstuk maken van twee minuten.
Dans:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een dans dansen met muziek uit de film Happy Feet.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen praten over een dans.
Algemeen:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een kunstzinnige orientatieactiviteit reflecteren.

maandag 11 januari 2010

Bronvermelding

1 reacties

Hier zijn de bronnen die wij hebben gebruikt bij het maken van ons onderzoek.

Websites:

Alphen, P. van, (2007). Recensie Happy Feet. Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.movie2movie.nl/r34293-Recensie-Happy-Feet.html

Cars (2010). Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://nl.wikipedia.org/wiki/Cars_(film)

Happy Feet. (2006). Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.imdb.com/title/tt0366548/

Oosten, J. van, (2007). Wie wil er leven in een wereld zonder pinguïns? Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.film1.nl/recensies/19496-Happy-Feet.html

Boeken:
Onna, J., van., Jacobse, A. (2008). Laat maar zien: Een didactische handleiding voor beeldend onderwijs. Groningen/Houten: lters-Noordhof

Films:
Miller, G. (2006). Happy Feet. Sydney: Animal Logic. Pixar.

Documantaire:
Jacquet, L. (2005). March of the Penguins. Bonne Pioche & National Geographic Society.

zondag 10 januari 2010

Genre en context

0 reacties

Genre:
Het genre van de film familie, drama en animatie. De film is een familiefilm, waar veel drama in voorkomt. De film is een animatiefilm. Daarom hebben wij voor dit genre gekozen.

De context:
De film Happy Feet ligt een een diepere context. De twee problemen die in deze film voorkomen zijn problemen die overal op de wereld voorkomen.

Milieuvervuiling:
Milieuvervuiling komt overal op de wereld voor, maar overal op andere manieren. Er is één manier die je echter wel overal tegen komt. De straatvervuiling. De straatvervuiling kom je in Nederland tegen door spulletjes die op straat worden gegooid. Bijvoorbeeld een blikje cola die leeg is en dan op de grond wordt gegooid, of iemand die zijn kauwgom op de grond gooit. Zo wordt de grond vervuild. Op de Zuidpool wordt de grond en de omgeving op een andere manier vervuild. De spullen die door mensen op de hele wereld in het water wordt gegooid stroomt op de Zuidpool aan. Al de materialen zorgen ervoor dat het daarom een puinhoop wordt. De makers van de film vragen erom of mensen erop kunnen letten dat het geen puinhoop wordt op de wereld.

Anders zijn dan het gemiddelde:
Iedereen is wel eens anders. Maar anders zijn is niet fout. Toch hebben de mensen wel het idee dat het fout is om anders te zijn. In deze film wordt er verteld dat het niet fout is om anders te zijn. Door het verhaal te vertellen door het vanuit het oogpunt van iemand die anders is. Zo krijgen de mensen het gevoel en zien ze eens hoe het is om anders te zijn.

Er worden in de film vee liedjes gebruikt. Deze liedjes worden nu in een andere context gebruikt, dan waar ze daadwerkelijk voor geschreven zijn. Een liedje uit de film Moulin Rouge is toch niet geschreven voor een kinderfilm, maar wordt er wel in gebruikt. Een liedje van Robbie Williams in normaal gesproken voor een concert of voor een cd, maar nu wordt deze in de film gebruikt en krijgt het liedje een heel andere betekenis.

The March of the Pinguins

1 reacties

De overeenkomsten tussen The march of the penguins en Happy feet.
Beide films zijn bekeken en daarvan zijn de feiten opgeschreven. The march of the penguins is de werkelijkheid. Om Happy feet te vergelijken met de werkelijkheid, hebben wij ervoor gekozen om de film te vergelijken met The march of the penguins. Hieronder zie je de overeenkomsten en verschillen tussen de films.

Overeenkomsten:
De omgeving van de pinguïns ziet er bij beide films hetzelfde uit. Ook de pinguïns hebben dezelfde kleuren in hun vacht zitten. Een aantal gebeurtenissen komen overeen. Een aantal voorbeelden is: het lopen naar de broedplaats, het verzorgen en het uitkomen van de eieren, als groep elkaar beschermen tegen de kou, de zeehond die langskomt om een pinguïn te vangen en het eind van de parendans, de twee pinguïns als een grote M, is hetzelfde.
Het ei is erg kwetsbaar. In The march of the penguins gaat het ei dood als hij in de sneeuw terecht komt en bij Happy feet krijg je dan een ‘mislukte’ pinguin, die in uiteindelijk wordt gezien als een ‘bijzondere’ pinguïn. De mannen zorgen voor het ei en de vrouw gaat eten zoeken.

zaterdag 9 januari 2010

Informatie uit recensies

1 reacties

De keuzes van de makers:
De makers van Happy Feet hebben ervoor gekozen om de film realistisch te maken. Het verhaal van de pinguïns is gerealiseerd op de film march off the pinguïns, waardoor de pinguïns in de film hun echte verhaal laten zien. De tocht naar de zee, naar hun eerste duik. Onderweg krijgen de pinguïns met veel avonturen te maken. Hieronder een korte opsomming waarom dit verhaal realistischer is dan de andere animatiefilms:

Happy Feet is een film die in precieze details is uitgewerkt. De ijslandschappen zijn met een groot oog voor detail uitgewerkt. De landschappen lijken net echt.
Happy Feet is in dat opzicht net een natuurfilm. In tegenstelling tot de films als Shark Tale en The Wild, zijn de beesten die angstig moeten lijken echt angstig. De haaien in Shark Tale en de krokodillen in The Wild waren niet angsig, eerder lief. Maar de moordlustige zeehond in Happy Feet ziet er echt moordlustig uit en de spanning is echt aanwezig. Dit is niet gek. De regiseur van Happy Feet, Miller, is ook verantwoordelijk voor de Mad Max films. De mensen in de film zijn een stuk realistischer dan in bijvoorbeeld Finding Nemo. De mensen zijn zo menselijk, dat het net echte mensen lijken.

Maar onder dit realistische verhaal ligt een diepere boodschap. Mambo is de zoon van twee talentvolle ouders. Zijn ouders zijn ware zangtalenten, maar Mambo pakt daar niet veel van. Mambo is een talent op het vlak van tapdansen. Toch wordt dat talent niet gewaardeerd. De makers van de film hebben ervoor gekozen om Mambo het slachtoffer te laten zijn. Doordat hij als enige pinguïn niet kan zingen van de groep is hij al snel het buitenbeentje. Mambo is anders dan de andere. Toch heb je als kijker medelijden met Mambo. De arme pinguïn is erg schattig en lief gemaakt. Waar de andere babypinguïns al snel volwassen worden, blijft Mambo het uiterlijk hebben van een babypinquïn. Dit ziet er erg schattig uit. De huid van de pinguïn is erg donzig en hij heeft kleine, blauwe kraaloogjes.

De groep pinguïns waar Mambo bij hoort, zijn de Keizerpinguïns. Deze groep pinguïns hebben met een groot probleem te maken. Er is geen vis meer. De keizerpinguïns wijzen dit op één probleem. Het feit dat Mambo niet kan zingen. De makers kiezen er nu echt voor om Mambo het slachtoffer van de film te zijn. Mambo wordt uit de groep verbannen en hij is niet meer welkom. De groep Keizerspinguïns denkt dat er op deze manier weer vis komt. Mambo maakt een zwerftocht over de Zuidpool heen en komt uiteindelijk bij een andere groep pinguïns, de Adélie-pinguïns. De adélie-pinguïns zijn anders dan de Keizerpinguïns.

De boodschap van de film:
Als Mambo bij de Adélie-pinguïns aankomt, dan komt de ware boodschap van de film naar boven. Accepteer iemand zoals hij of zij is. Mambo is een unieke keizerspinguïn, een pinguïn die niet kan zingen, maar wel heel goed kan dansen. De Adélie-pinguïns accepteren dat en Mambo geeft hele dansvoorstellingen. De Adélie-pinguïns accepteteren hem zoals hij is. Dit is ook de ware boodschap in de film volgens de makers: Accepteer iedereen zoals hij is, iedereen is uniek. Dit is de grootste boodschap in de film en de makers hebben er erg bewust voor gekozen om hier veel aandacht aan te besteden.

Er zit ook nog een tweede boodschap in de film. Het mileu. De makers van de film hebben heel goed door dat het niet goed gaat met het milieu en daar moet aandacht aan worden besteed. Dat doen de makers van de film erbij. Mambo gaatmet de Adélie-pinguïns opzoek naar het probleem van de visvangst. De Adélie-pinguïns komen na een lange wandeltocht bij een erg vervuild gebied. Hier wordt het hun duidelijk. Er wordt geen vis meer gevangen door de pinguïns, omdat de mensen de vis vangen. Deze mensen vervuilen de Zuidpool bovendien heel erg. Maar Mambo krijgt de kans niet om dit te vertellen. Hij wordt gevangengenomen en hij belandt in de dierentuin. Hier denkt hij eens goed na om alles te denken over alles wat er is gebeurd.

Mambo wordt vrijgelaten en gaat terug naar de keizerspinguïns. Hier vertelt hij zijn verhaal. De keizerspinguïns luisteren naar Mambo en uiteindelijk wordt hij weer in de groep opgenomen. Samen met de Adélie-pinguïns weet Mambo de keizerspinguïns te overtuigen dat iedereen zijn eigen talenten heeft.

De visie van de makers:
De visie van de makers is dat de vmakers vonden dat er twee grote boodschappen in de film moesten zitten. Één van die boodschappen is voor iedereen wel herkenbaar. Het anders zijn dan anderen is voor iedereen herkenbaar. Jonge kinderen hebben dit meegemaakt, maar oudere mensen kennen dit verschijnsel ook. Mileuvervuiling is een erg actueel thema en kinderen moeten hiermee ook geconfronteerd worden volgens de makers. Dit is volgens de makers van de film een goede manier om de kinderen hier kennis me laten brengen. Nu weten de kinderen dat het mileuprobleem er is.

De makers van de film vonden het erg belangrijk om de wereld op de noordpool te weergeven op een zo realistisch mogelijke manier. Dit hebben de makers gedaan door goed naar de film March off the Pinguïns te kijken. De makers wilden de kinderen die de film zouden gaan zien, dit beeld zo realistisch mogelijk te maken, zodat de kinderen hiervan leren. De overeenkomsten tussen March off the Pinguïns en Happy Feet staan op de weblog beschreven.

vrijdag 8 januari 2010

Een stukje uit The March of the Pinguins

1 reacties

Hier onder zie je een stukje uit de film.

donderdag 7 januari 2010

Vergelijking tussen Happy Feet en beelden uit de werkelijkheid.

2 reacties

Hieronder zijn beelden uit Happy Feet vergeleken met plaatjes uit de werkelijkheid. We hebben naar vergelijkingen gezocht. Plaatjes uit de werkelijkheid zijn opgenomen in de film. Hieronder staan die overeenkomsten beschreven.









Deze pinguins overlappen elkaar allemaal. Het zijn grote groepen pinguïns die dicht ij elkaar staan. Deze pinguïns overlappen elkaar dus, want je ziet niet de hele pinguïn, maar je ziet maar een deel van de pinguïn. Dat heet overlapping. Op het linker plaatje is een groep pinguïns uit Happy Feet, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid.














Op dit plaatje zijn twee babypinguïns te zien. Deze kleine pinguïns zijn twee pinguïns die er allebei erg lief uitzien. De pinguïns zijn zo lief door bepaalde kleine dingetjes. Het kopje van beide pinguïns is rond en ze hebben een dik buikje. Zo zien de pinguïns er erg leif uit.













Op beide plaatjes is duidelijk de structuur van de vacht van de babypinquïn te zien. De vacht is erg donsig en specifiek voor de huid van een babypinquïn. Het linker plaatje is de vacht van de pinguïn uit de film Happy Feet en de linker pinquïn is een pinguïn uit de werkelijkheid.









Op dit plaatje is een goed beeld te zien over de eerste duik van de pinguïns. De pinguïns gaan voor het eerst sinds de winter weer het water in. Het linker plaatje is de eerste duik in de film Happy Feet, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid. De pinquïns duiken met een grote duik in een rij de zee in.










Op deze plaatjes is beide een duidelijk beeld van de Zuidpool te zien. De Zuidpool is een koude omgeving, waar je veel de kleuren blauw en wit tegenkomt. Dat zie je ook op beide plaatjes erg goed. Er wordt een duidelijk beeld geschets dat het hier erg koud is. Het linker plaatje is een plaatje uit de film, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid.












Deze twee plaatjes lijken erg op elkaar. Links staat het plaatje uit de film Happy Feet, rechts het plaatje uit de werkelijkheid. Het kind staat in het midden, de ouders staan aan de buitenkant. Op deze manier beschermen de ouders hun kindje.









Het plaatje uit de film Happy Feet is gebasseerd op het noorderlicht. Het noorderlicht is op de foto uit de werkelijkheid met groene kleuren, in Happy Feet is het ook met de groene tinten. Het noorderlicht met de groene tinten is een typisch soort noorderlicht voor de zuidpool.