maandag 18 januari 2010

Kijkwijzer

1 reacties

Deze kijkwijzer kan uitgevoerd worden in tweetallen of in groepjes van maximaal vier kinderen.


Vraag 1
Als je luistert naar de muziek in de film, wat valt je op aan de muziek bij spannende stukjes in de film of bij vrolijke stukjes? Luister goed naar het tempo en het ritme van de muziek, misschien kan je zelfs instrumenten herkennen. Schrijf op wat je hoort en de verschillen bij een vrolijk stuk, of een spannend stuk.

Vraag 2
Noem de kleurtonen die je in de film ziet. Wat zal hiermee willen worden bereikt?

Vraag 3
Uit welke standpunten wordt er gefilmd? Laag op de grond (kikvorsperspectief, vanaf boven (vogelvluchtperspectief), of op dezelfde hoogte als de pinguins? Wanneer zullen deze stanpunten ingezet worden?

Vraag 4
Hoe worden dieren neergezet die bedreigend overkomen? Let op standpunt, kleur, uitdrukking, en houding.

Vraag 5
Met welke soort dans kan je het dansen van Happy Feet vergelijken?

Vraag 6
Wat doet de muziek met de sfeer van de film? Noem verschillende fragmenten met verschillende muziekstijlen.

Vraag 7
Wanneer zie je de textuur van de vacht van de pinguins goed?

Vraag 8
Hoe wordt een pinguin neergezet in de film als het op dat moment om de pinguin draait?

Vraag 9
In de film zie je dat twee pinguins centraal staan. Hoe zie je dat in de film (zie afbeelding hiernaast) en wie zijn die twee pinguins?

Vraag 10
Noem minimaal drie verschillen tussen echte pinguins en de pinguins uit de film. Noem ook drie gelijkenissen.

zondag 17 januari 2010

Webquest

1 reacties

Wij hebben bij deze film een webquest gemaakt. De leerlingen kunnen de webquest maken na de theorieles. De webquest kan ook ter vervanging van de kijkwijzer worden gemaakt. De leerlingen die snel klaar zijn met de webquest kunnen dan ook nog de kijkwijzer maken. De webquest is te vinden op:
http://blijevoeten.webquestmaker.nl/mambo
De leerlingen kunnen de webquest in tweetallen maken. Zo kunnen de leerlingen elkaar helpen en elkaar aanvullen.

vrijdag 15 januari 2010

Powerpoint theorieles

2 reacties












woensdag 13 januari 2010

Doelen

0 reacties

Doelen theorieles betreffende de powerpoint:
Aan het eind van de les kunnen de leerlingen minstens vier beeldaspecten benoemen.
Aan het eind van de les kunnen de kinderen over verschillende beeldaspecten praten en vertellen wat sommige beeldaspecten (te denken valt aan 'textuur')inhouden.
Aan het eind van de les kunnen de kinderen beeldaspecten benoemen op het moment dat ze een plaatje van een animatiefilm zien.

Doelen kijkwijzer:
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen kleurtonen ontdekken.
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen de sfeer van muziek ontdekken;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen camerastandpunten benoemen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen dans uit de film vergelijken met de realiteit (waar lijkt de dans op);
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen weten wanneer je de textuur van de dieren goed ziet en kunt herkennen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen positie van de 'spelers' in de film benoemen;
Na het maken van de kijkwijzer kunnen de kinderen verschillen en gelijkenissen ontdekken bij de pinguins.

Doelen praktijkles:
Muziek:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen minimaal vier instrumenten kunnen benoemen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een emotie aan een insturmentaal muziekstuk koppelen.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen kunnen de leerlingen zelf een muziekstuk maken van twee minuten.
Dans:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een dans dansen met muziek uit de film Happy Feet.
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen praten over een dans.
Algemeen:
Aan het eind van deze les kunnen de leerlingen een kunstzinnige orientatieactiviteit reflecteren.

maandag 11 januari 2010

Bronvermelding

1 reacties

Hier zijn de bronnen die wij hebben gebruikt bij het maken van ons onderzoek.

Websites:

Alphen, P. van, (2007). Recensie Happy Feet. Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.movie2movie.nl/r34293-Recensie-Happy-Feet.html

Cars (2010). Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://nl.wikipedia.org/wiki/Cars_(film)

Happy Feet. (2006). Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.imdb.com/title/tt0366548/

Oosten, J. van, (2007). Wie wil er leven in een wereld zonder pinguïns? Geraadpleegd op 10 februari 2010, http://www.film1.nl/recensies/19496-Happy-Feet.html

Boeken:
Onna, J., van., Jacobse, A. (2008). Laat maar zien: Een didactische handleiding voor beeldend onderwijs. Groningen/Houten: lters-Noordhof

Films:
Miller, G. (2006). Happy Feet. Sydney: Animal Logic. Pixar.

Documantaire:
Jacquet, L. (2005). March of the Penguins. Bonne Pioche & National Geographic Society.

zondag 10 januari 2010

Genre en context

0 reacties

Genre:
Het genre van de film familie, drama en animatie. De film is een familiefilm, waar veel drama in voorkomt. De film is een animatiefilm. Daarom hebben wij voor dit genre gekozen.

De context:
De film Happy Feet ligt een een diepere context. De twee problemen die in deze film voorkomen zijn problemen die overal op de wereld voorkomen.

Milieuvervuiling:
Milieuvervuiling komt overal op de wereld voor, maar overal op andere manieren. Er is één manier die je echter wel overal tegen komt. De straatvervuiling. De straatvervuiling kom je in Nederland tegen door spulletjes die op straat worden gegooid. Bijvoorbeeld een blikje cola die leeg is en dan op de grond wordt gegooid, of iemand die zijn kauwgom op de grond gooit. Zo wordt de grond vervuild. Op de Zuidpool wordt de grond en de omgeving op een andere manier vervuild. De spullen die door mensen op de hele wereld in het water wordt gegooid stroomt op de Zuidpool aan. Al de materialen zorgen ervoor dat het daarom een puinhoop wordt. De makers van de film vragen erom of mensen erop kunnen letten dat het geen puinhoop wordt op de wereld.

Anders zijn dan het gemiddelde:
Iedereen is wel eens anders. Maar anders zijn is niet fout. Toch hebben de mensen wel het idee dat het fout is om anders te zijn. In deze film wordt er verteld dat het niet fout is om anders te zijn. Door het verhaal te vertellen door het vanuit het oogpunt van iemand die anders is. Zo krijgen de mensen het gevoel en zien ze eens hoe het is om anders te zijn.

Er worden in de film vee liedjes gebruikt. Deze liedjes worden nu in een andere context gebruikt, dan waar ze daadwerkelijk voor geschreven zijn. Een liedje uit de film Moulin Rouge is toch niet geschreven voor een kinderfilm, maar wordt er wel in gebruikt. Een liedje van Robbie Williams in normaal gesproken voor een concert of voor een cd, maar nu wordt deze in de film gebruikt en krijgt het liedje een heel andere betekenis.

The March of the Pinguins

1 reacties

De overeenkomsten tussen The march of the penguins en Happy feet.
Beide films zijn bekeken en daarvan zijn de feiten opgeschreven. The march of the penguins is de werkelijkheid. Om Happy feet te vergelijken met de werkelijkheid, hebben wij ervoor gekozen om de film te vergelijken met The march of the penguins. Hieronder zie je de overeenkomsten en verschillen tussen de films.

Overeenkomsten:
De omgeving van de pinguïns ziet er bij beide films hetzelfde uit. Ook de pinguïns hebben dezelfde kleuren in hun vacht zitten. Een aantal gebeurtenissen komen overeen. Een aantal voorbeelden is: het lopen naar de broedplaats, het verzorgen en het uitkomen van de eieren, als groep elkaar beschermen tegen de kou, de zeehond die langskomt om een pinguïn te vangen en het eind van de parendans, de twee pinguïns als een grote M, is hetzelfde.
Het ei is erg kwetsbaar. In The march of the penguins gaat het ei dood als hij in de sneeuw terecht komt en bij Happy feet krijg je dan een ‘mislukte’ pinguin, die in uiteindelijk wordt gezien als een ‘bijzondere’ pinguïn. De mannen zorgen voor het ei en de vrouw gaat eten zoeken.

zaterdag 9 januari 2010

Informatie uit recensies

1 reacties

De keuzes van de makers:
De makers van Happy Feet hebben ervoor gekozen om de film realistisch te maken. Het verhaal van de pinguïns is gerealiseerd op de film march off the pinguïns, waardoor de pinguïns in de film hun echte verhaal laten zien. De tocht naar de zee, naar hun eerste duik. Onderweg krijgen de pinguïns met veel avonturen te maken. Hieronder een korte opsomming waarom dit verhaal realistischer is dan de andere animatiefilms:

Happy Feet is een film die in precieze details is uitgewerkt. De ijslandschappen zijn met een groot oog voor detail uitgewerkt. De landschappen lijken net echt.
Happy Feet is in dat opzicht net een natuurfilm. In tegenstelling tot de films als Shark Tale en The Wild, zijn de beesten die angstig moeten lijken echt angstig. De haaien in Shark Tale en de krokodillen in The Wild waren niet angsig, eerder lief. Maar de moordlustige zeehond in Happy Feet ziet er echt moordlustig uit en de spanning is echt aanwezig. Dit is niet gek. De regiseur van Happy Feet, Miller, is ook verantwoordelijk voor de Mad Max films. De mensen in de film zijn een stuk realistischer dan in bijvoorbeeld Finding Nemo. De mensen zijn zo menselijk, dat het net echte mensen lijken.

Maar onder dit realistische verhaal ligt een diepere boodschap. Mambo is de zoon van twee talentvolle ouders. Zijn ouders zijn ware zangtalenten, maar Mambo pakt daar niet veel van. Mambo is een talent op het vlak van tapdansen. Toch wordt dat talent niet gewaardeerd. De makers van de film hebben ervoor gekozen om Mambo het slachtoffer te laten zijn. Doordat hij als enige pinguïn niet kan zingen van de groep is hij al snel het buitenbeentje. Mambo is anders dan de andere. Toch heb je als kijker medelijden met Mambo. De arme pinguïn is erg schattig en lief gemaakt. Waar de andere babypinguïns al snel volwassen worden, blijft Mambo het uiterlijk hebben van een babypinquïn. Dit ziet er erg schattig uit. De huid van de pinguïn is erg donzig en hij heeft kleine, blauwe kraaloogjes.

De groep pinguïns waar Mambo bij hoort, zijn de Keizerpinguïns. Deze groep pinguïns hebben met een groot probleem te maken. Er is geen vis meer. De keizerpinguïns wijzen dit op één probleem. Het feit dat Mambo niet kan zingen. De makers kiezen er nu echt voor om Mambo het slachtoffer van de film te zijn. Mambo wordt uit de groep verbannen en hij is niet meer welkom. De groep Keizerspinguïns denkt dat er op deze manier weer vis komt. Mambo maakt een zwerftocht over de Zuidpool heen en komt uiteindelijk bij een andere groep pinguïns, de Adélie-pinguïns. De adélie-pinguïns zijn anders dan de Keizerpinguïns.

De boodschap van de film:
Als Mambo bij de Adélie-pinguïns aankomt, dan komt de ware boodschap van de film naar boven. Accepteer iemand zoals hij of zij is. Mambo is een unieke keizerspinguïn, een pinguïn die niet kan zingen, maar wel heel goed kan dansen. De Adélie-pinguïns accepteren dat en Mambo geeft hele dansvoorstellingen. De Adélie-pinguïns accepteteren hem zoals hij is. Dit is ook de ware boodschap in de film volgens de makers: Accepteer iedereen zoals hij is, iedereen is uniek. Dit is de grootste boodschap in de film en de makers hebben er erg bewust voor gekozen om hier veel aandacht aan te besteden.

Er zit ook nog een tweede boodschap in de film. Het mileu. De makers van de film hebben heel goed door dat het niet goed gaat met het milieu en daar moet aandacht aan worden besteed. Dat doen de makers van de film erbij. Mambo gaatmet de Adélie-pinguïns opzoek naar het probleem van de visvangst. De Adélie-pinguïns komen na een lange wandeltocht bij een erg vervuild gebied. Hier wordt het hun duidelijk. Er wordt geen vis meer gevangen door de pinguïns, omdat de mensen de vis vangen. Deze mensen vervuilen de Zuidpool bovendien heel erg. Maar Mambo krijgt de kans niet om dit te vertellen. Hij wordt gevangengenomen en hij belandt in de dierentuin. Hier denkt hij eens goed na om alles te denken over alles wat er is gebeurd.

Mambo wordt vrijgelaten en gaat terug naar de keizerspinguïns. Hier vertelt hij zijn verhaal. De keizerspinguïns luisteren naar Mambo en uiteindelijk wordt hij weer in de groep opgenomen. Samen met de Adélie-pinguïns weet Mambo de keizerspinguïns te overtuigen dat iedereen zijn eigen talenten heeft.

De visie van de makers:
De visie van de makers is dat de vmakers vonden dat er twee grote boodschappen in de film moesten zitten. Één van die boodschappen is voor iedereen wel herkenbaar. Het anders zijn dan anderen is voor iedereen herkenbaar. Jonge kinderen hebben dit meegemaakt, maar oudere mensen kennen dit verschijnsel ook. Mileuvervuiling is een erg actueel thema en kinderen moeten hiermee ook geconfronteerd worden volgens de makers. Dit is volgens de makers van de film een goede manier om de kinderen hier kennis me laten brengen. Nu weten de kinderen dat het mileuprobleem er is.

De makers van de film vonden het erg belangrijk om de wereld op de noordpool te weergeven op een zo realistisch mogelijke manier. Dit hebben de makers gedaan door goed naar de film March off the Pinguïns te kijken. De makers wilden de kinderen die de film zouden gaan zien, dit beeld zo realistisch mogelijk te maken, zodat de kinderen hiervan leren. De overeenkomsten tussen March off the Pinguïns en Happy Feet staan op de weblog beschreven.

vrijdag 8 januari 2010

Een stukje uit The March of the Pinguins

1 reacties

Hier onder zie je een stukje uit de film.

donderdag 7 januari 2010

Vergelijking tussen Happy Feet en beelden uit de werkelijkheid.

2 reacties

Hieronder zijn beelden uit Happy Feet vergeleken met plaatjes uit de werkelijkheid. We hebben naar vergelijkingen gezocht. Plaatjes uit de werkelijkheid zijn opgenomen in de film. Hieronder staan die overeenkomsten beschreven.









Deze pinguins overlappen elkaar allemaal. Het zijn grote groepen pinguïns die dicht ij elkaar staan. Deze pinguïns overlappen elkaar dus, want je ziet niet de hele pinguïn, maar je ziet maar een deel van de pinguïn. Dat heet overlapping. Op het linker plaatje is een groep pinguïns uit Happy Feet, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid.














Op dit plaatje zijn twee babypinguïns te zien. Deze kleine pinguïns zijn twee pinguïns die er allebei erg lief uitzien. De pinguïns zijn zo lief door bepaalde kleine dingetjes. Het kopje van beide pinguïns is rond en ze hebben een dik buikje. Zo zien de pinguïns er erg leif uit.













Op beide plaatjes is duidelijk de structuur van de vacht van de babypinquïn te zien. De vacht is erg donsig en specifiek voor de huid van een babypinquïn. Het linker plaatje is de vacht van de pinguïn uit de film Happy Feet en de linker pinquïn is een pinguïn uit de werkelijkheid.









Op dit plaatje is een goed beeld te zien over de eerste duik van de pinguïns. De pinguïns gaan voor het eerst sinds de winter weer het water in. Het linker plaatje is de eerste duik in de film Happy Feet, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid. De pinquïns duiken met een grote duik in een rij de zee in.










Op deze plaatjes is beide een duidelijk beeld van de Zuidpool te zien. De Zuidpool is een koude omgeving, waar je veel de kleuren blauw en wit tegenkomt. Dat zie je ook op beide plaatjes erg goed. Er wordt een duidelijk beeld geschets dat het hier erg koud is. Het linker plaatje is een plaatje uit de film, het rechter plaatje is een plaatje uit de werkelijkheid.












Deze twee plaatjes lijken erg op elkaar. Links staat het plaatje uit de film Happy Feet, rechts het plaatje uit de werkelijkheid. Het kind staat in het midden, de ouders staan aan de buitenkant. Op deze manier beschermen de ouders hun kindje.









Het plaatje uit de film Happy Feet is gebasseerd op het noorderlicht. Het noorderlicht is op de foto uit de werkelijkheid met groene kleuren, in Happy Feet is het ook met de groene tinten. Het noorderlicht met de groene tinten is een typisch soort noorderlicht voor de zuidpool.